Sevgili Uzay,
Farkettim de gün geçtikçe mektup yazmayı sallıyorum.Senle konuşmadığımız zaman yazmama üşengeçliğim var.Farkettiysen yazılarım özensizlşeiyor.Çünkü senin umursamazlığın parmaklarıma yansıyor.
Bir hafta oldu mu son konuşmamızdan bugüne bilmiyorum.Artık saymıyorum günleri...Çünkü saydıkça kendi canımı yakıyorum.
Bugün okulun ilk günüydü ve sen hariç herkes telefon açtı yada mesaj bıraktı.
Hiç muhabbetim olmayanlar bile ilk gün ne yaptığımla ilgiliydi.
Benim aklım sendeydi.Gitgide uzaklaşıyorum senden.Uzayda kaybolmuş gibiyim.Milyonlarca yıldız var ama hiçbiri sen değil.Kendim hariç herkesi aydınlattığımı söylemiştin.Ben güneş miyim yada dolunay? Ben güneş olmak istemezdim.Çok sıcak,ben sıcak değilim...En azından artık.
Dolunay yada Ay'nın herhangi bir hali daha cazip.Yansıtıyor...Hem neye benzediğini çıplak gözle görebilirsin.Çünkü çıplak ve korunmasız.Amerika bile Ay'ı bombalıyor...Güneşse öyle mi? Her zaman ateş dolu,yakıcı,güçlü...Tıpkı kendimi sana açmadan önceki ben gibi...
Okul çok yorucu.Herkes hazırlık okumuş.Ben gibi birkaç kişi hariç...Çok yalnızım anlıycağın.Yatay geçiş içinse yalnız kalmalıyım.Ben hala yatay geçişi düşünüyorum çünkü.Aslında Matematik hocamız bu okulun daha üstün olduğunu açık bir şekilde ispatladığından beri fikirlerim devrime uğrar gibi oldu.Vazgeçmek üzereyim...Hemde sen böyle bana karşı umursamaz olunca,bu vazgeçişe sürükleniyorum..
Buralara o kadar alıştım ki sanki aylardır burdayım.Zippo'mu ücretsiz doldurdu bugün tekelci amca.Bizden olsun diye... Öğrencilere iyi davranıyorlar.Bu arada zippo annemin ve orijinal.
Sensiz hayat çok anlamsız geliyor.Atttığım kahkahalar bile anlık.Zaten insan ne kadar mutsuzsa o kadar çok kahkaha atarmış.Haklılar sanırım.Senin umarsızlığın beni mutsuz ediyor.
Seni hala seviyorum...
V.
20.09.2010 için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı