o kadar tarifsiz duygular içindeyim ki
dalış navigasyonuyla istanbula yürüyerek giderim..
döndü işdee
6 günlük belirsizlik ortadan kalktı
hiç özliceğim aklıma gelmezdi
sanki o varken yalnızlık hiç aklıma gelmiyordu xD
yanımda değil ama hissediyorum yanımdaymış gibi...
her nefesini hisseder üşürdüm bir anlığına şimdi olduğu gibi
sanki gülen yüzünün ekrana yansıdığını görür gbii
aslında bilmeden umut verdim şimdi geri adım atamam
atmak isdedim dün attım sandım
şu an anlıyorum ki bir boşlukta sıkışmış kalmışım
sana gelmek isdesem gelemiyorum
ona gitmek isdesem kabul etmiyor
öteki desen saçmalayıp duruyor gitsem gelme diyor gitmesem gel diyor
ah siz erkekler saçma varlıklar ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı