Aslında yükseklik korkum falan yok
Sadece intihara meyyilliyim
Düşmekten değil atlamaktan korkuyorum
Sıkı sıkıya yapışıyorum trabzanlara
Boşluğun çekim gücü bu olsa gerek
Düşmek... yada atlamak...
Tıpkı özgürlük gibi geliyor ruhuma...
NoT: beni bekleyen bir fincan kahve var onu aldatamam blog okuyucusu gitmeliyim şimdilik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı