uzaksın bana....
yaz bitmiş sonbahara girmişsin,
soğukluğu var üstünde....
durgunluğu ve sessizliği ruhuna işlemiş...
ne kadar parlasam bir güneş gibi,
pesimistliğinle söndürdün beni...
halbuki,
sapsarıydım sevdiğin sonbahar gibi...
yakıştıramadın,
soydun giysilerimi...
ne kadar gelmek isdesemde yanına
kolay olmuyor,
olmaz...
iki ayrı dünyaların insanları...
iki ayrı yaşanılası hayat...
ne sen bırakabilirsin ne de ben ,
ne sen vazgeçilmezsin ne de ben...
iyi düşün iyi olur derdin...
bu kadar karanlığınla,
nasıl beklersin benden bir iyi....
ruhumun renksizliğinin sebebisin!
mavi gözlerin bile,
renksiz,donuk ve bi o kadar soğuk
kaybetmişsin güzelliklerini
aramaya bile üşenmişsin...
yağmur öncesi bulut gibi kasvet oturmuş ruhuna
gözlerine yansımış griliği
ben gride severim gözlerini
ben senide severim
ben seni severim
sen...
sense hep sonbaharı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı