Ve Tanrı ''O''nu yarattı.Bu bir İddia Hikayesidir.

Uzun zamandır biriktim böyle.Üniversiteliyim çok havalıyım kuğulum bebeğim tadında götüm tavan geziyorum paso.Liselilerin yanından geçerken ''Of ya vizeler'' falan diye başlıyorum.Okulumuzun hazırlık camiasına ise kendi aramızda 'Lise-5'ler diyoruz. Kıyamam ya.

Bu arada bayram dönüşü vizelerim var.Bende okulda kütüphane mode on yaşıyordum Ankaraya gelmeden son bir hafta. Efendim işte soğuk bir cuma günüydü İzmirde.Ben aslında gözlük kullanıyorum 075'e 0,50 diye. Delilah'a dedim ki kütüphaneden çıkarken.''Amaaan saat geç olmuş gözlüğü çıkartmıyım abazalar gözlüklü kızlara laf atmıyor'' dedim. Sonra sigaramı tellendirmeye başladım. Bu arada tüm makyajım yamaçlardan aşağı akıp gitmiş.Tam Hukuk kapısı çıkışındayız Delilah'ın servisini bekliyoruz. Bende Kuşadasını anlatıyorum bir yandan. Bir tane çocuk geçti sevgilisiyle bende çocuğa baktım sevgilisine baktım hiç yakışmıyorlardı Delilah'a dedim ki 'Şu kıza söyleyelim de insin bir tur biz binelim'' der demez bir cisim yaklaşmaya başladı.''Bir ışık, bir yıldız,Göktaşı ! Hayır hayır bir melek!'' diyebildim içimden.Ağzına sıçtığımın gözlüğü suratımda orospu rujum her gün dudağımdayken bugün yok. Ki dudaklarım tek servetim lan.O Melek o kutsal cisim yanımdan bir meltem misali geçti.Geçerken Yandan hafifçe bana baktı ve gülümser gibi oldu. Delilah beni dürttü ağzımdan sadece tek bir cümle çıktı. ''Delilah 1 dakika.'' Çünkü o an zaman durdu.Öldüm sandım o derece ama cennete gidemiyceğim için kendime geldim.Ve o cümleyi kurdum.''Ve Tanrı Kıvancı yarattı.''Kıvanç Tatlıtuğun tıpkısının aynısı.Bizim bölümdeki ayak tırnağı olamaz o derece.

''Delilah''dedim.''Eğer şu an onun peşinden gitmezsem ölebilirim''dedim. Delilah bana döndü.''Zaten biz bu gece Alsancakda sabahlamıycak mıydık yaa?'' dedi. Ben o anda palyaço gibi sırıtıp çocuğun peşine düştüm.Durağa geldik ama çocuk parıl parıl parlıyor.Ben içtiğim sigaranın haddi hesabını bilmiyorum o derece birini söndürüp birini yakıyorum. Bu sırada 515 geldi.A-ha dedim çocuk Bornovada oturuyor kesin dedim.'Delilah biz aslında bu gece Küçük Parkda sabahlıycaktık dimi' dedim ve çocuğun arkasından otobüse bindik. Çocuk karşılıklı yerlerde çaprazıma oturdu ve arkadaşlarıyla muhabbet etti. Bizde kulak kesildik dinliyoruz.''2005 girişliyim ben..., abi evet 3 gündür gelemedim çok hastaydım (Ben seni iyileştirirdim bebeğim diyorum içimden de)..., halamla kalıyorum ben...., ahaha (bir melek bu kadar mı güzel gülebilir tanrım)....'' gibi şu an hatırlayamadığım bir çok şey duydum.Bu arada çocukla gözgöze geliyoruz ama.Böyle o çekmiyor bakışlarını bende çekmiyorum.Neyseki Eye-liner'ım akmamış hala sevinç içersindeyim.Ben baktım takip ettiğimiz anlaşılcak otobüsün penceresinden yansımasını izliyorum.Yanına bir teyze oturdu ben gayet ağlamaklı bir sesle'' Bazı teyzeler ne kadar şanslı olduklarını bilmiyor...''dedim o derece çocukla aşk yaşıyorum kendi dünyamda.

Sonra çocuk Mavak Kuyu parkına gelip inince Delilah'a dönüp ''Şu an piç gibi ortada kaldığımızın resmidir kızım'' dedim. Dedim boşver inmeyelim.Biz teaaa cehennemin dibi küçük parka gittik ve Burger Kingde yemek yiyip çıktık. Bu arada sadece yemek yemedik ben gözlüğü çıkartıp ruju sürünce yemekle birlikte milyon tane de laf yedim. Sonra biz yolda planlar kuruyoruz ama Delilah dedim bu çocuk 2005 girişliyse bu yıl muhtemelen son sınıftır Örgünlerin ders saatleri çıkışına sen bak İkinci öğrenimlerin ben dedim ve biz pazartesi için hangi bölümden olma ihtimalini hangi derslikte dersi olduğunu öğrenip pazartesi saat 5de D201 ve D105in önünde bayağı bekledik ama gelmedi. Ama tabi pes etmek olur mu. Saat 7ye kadar benim eğitim çalışmalarım vardı Delilah'da kütüphanede ders çalıştı işte çıkınca hemen okuldaki her cafede bir sigara-kahve , sigara-çay, sigara -sahlep (bu en kötüsüydü cidden) diye dolandık. Ama o melek yok abi.Diyoruz acaba ex mi attık o gün de hayal mi gördük yoksa o bizim süper egomuzmuydu ! Ama yok canım diyoruz aynı şeyi görmezdik. Neyse efendim saat 8 olunca dedim kalk Delilah gidelim bu saatlerde görmüştük onu durakta bekleriz.

Efendiiim biz durağa gittik bekliyoruz.Bekliyoruz ama vakit geçmiyor.Delilahla her durağa geleni inceledik bir yandan da sigara içiyoruz ama kafayı yiycem saat 21:00 oldu. Biz bütün sigaraları tükettik.Artık boğazlarım sızlıyor nefes alamıyorum da konuşamıyorum da konuşuncada ağzımdan dumanlar çıkıyor sanki. ''Delilah yeter artık çocuk gelince kanser olmuş olcaz bu gidişle'' dedim.Hem donuyoruz hem inadımızı kıramıyoruz hem de böyle espirili,komikli ,şakalı muhabbet ediyoruz. Saat 22:00 oldu.Dedim Kalk Delilah bir çıkış kapısına gidelim. Gittik benim dişlerim takırdıyor ama psikopatlık ya bırakmıyoruz beklemeyi.Saat 22:15. Döndüm Delilah'a ''That's Enough'' dedim.Açım oğlum ben açlık kırdı inadımı. Sonunda gittik bir kebapçıya doyasıya yedik kendimize geldik.

Ama bu iş burda biter mi? Bitmez. George&Michael o çocuğu bir kere öpmezsem içimde dert olur. İlk bulduğumuz kuytulukta ben çocuğa yapışcam.Delilah'la iddiaya girdik öpersin öpemezsin diye.Vize bitimi Ajanlığımız devam etcek. Bu sefer çok hırslıyım öpmezsem psikolojim bozulur. İddiayı kaybedersem eğer Delilah'la Çeşmeye gidicez ve hesaplar benden olucak. Ama iddiayı kazanırsam hesaplar ondan olucak final tatiline kadar sürem var. Off çok deli bir oyun oynuyoruz.Ve kredi kartı ekstrelerimi ödemek için aç kaldığımdan Delilahnın kazanmasına izin vermiyceğim Kıvanç benimdir benim kalacak.