26 Ağustos 2010 Perşembe

Yalan Söylüyorum.

Ben küçükkende yalan söylerdim yazıyor sağ altta yorumların üzerinde.Evet yalanlar güzeldir.En azından kendimi inandırmayı seviyorum.Kendime yalanlar söylediğim için insanlara güvenmiyorum aslında.

İzmire gitmekten o kadar korkuyorum ki anlatamam.Kimsede anlamıyor zaten.Bende korkucak birşey yokmuş gibi davranıyorum.Yalan söyleyip kendimi inandırıyorum.

Neden korkuyorsun diyen hiç yok.Genelde korkucak birşey yok diye cümlelerine başlıyorlar.Ama var işte.Yalnızım...


Biraz bunalıma girsem kime anlatıcam.En azından burda Dişi Lenon ve düşünce vardı. Onlara sarılıp saatlerce ağlayabiliyordum.Çok iyi kızlardır ne kadar saçmalasam da dinliyorlardı.Hele Düşünce benle ağlardı.Hatta içip içip ağlardık.Sonra rahatlardık asşlında o kadar önemli olmadığını farkederdik.

Şimdi o kızlarım yok.Napıcam ben?


Canım sıkılınca ''Hadi gel kızılaydayım.'' dediğimde kim gelicek şimdi?Nerde benim Kızılayım.Alsancak yerini tutar mı ?


Düşünceyle hoşlandığımız çocukları evlerine kadar takip ederdik.Kimden hoşlanıcam şimdi ? Kimle takip edicem.

Her metro çıkışı Tabooyu ararım o hep Kızılaydadır diye.Koşarak boynuna atlarım her gördüğümde.Beni belimden kaldırıp döndürerek sarılır.Metroya binicek miyim şimdi? Ya da her metro çıkışı kimi arıycak gözlerim.


Eve geç gelirdik bazen.O zaman meşrutiyetteki köprünün üzerine yatıp şehrin ışıkları arasında kaybolan yıldızları görmeye çalışırdık.Orda yaptığımız muhabbetleri bir daha nerde yapıcam.Ya da kim yapıcak benimle ?


Büyük Kalple sabah 8de buluşup akşam 6ya kadar iki paket sigara içip sonra otobüsün peşinden koşardık.Nefes alamazdım.Bir daha kimle koşucam şimdi?

Minik çikolatamla Kocatepede skateboard yapardık.Ben hep düşerdim o hep beni kaldırırdı.Şimdi kim bana kaykay öğretcek?


Yamuk Suratla napcağımızı bilmediğimiz zaman ilk karşımıza çıkan duraktaki otobüse binip bilmediğimiz bir yerde inerdik.Orayı gezerdik.Nasılolsa her otobüs Kızılaya geliyordu. Şimdi kim benle kaybolmak istiycek?


Her zaman yaza merhaba okula elveda partimizi mecliste içerek kutlardık.Şimdi meclis parkı yerine nerde içicez.Ve kimle içicem?


Sarhoş olunca çantamı bihtervari dirseğime takıp konur ve karanfili ''Çekil!Çekil!'' diye bağırarak 3 dakikada geçiyordum.Herkes kenara atlıyordu.Şimdi nerde sarhoş olup hangi güzel insanlara Çekil diye emir vercem?

Lisede son sınıfken yeni gelenleri köşeye kıstıran 3. sınıftaki kızlara ufacık bedenimle atara kalkıyordum.Rahat bırakın diye.Kurtarılan kızlarım bana ''Anne!'' diyorlardı.Kim dicek şimdi bana anne diye. Kimi kurtarıcam ben?


Düşünceyle elele tutuşup meclise kadar ''Dalinle yıkanan civcivler görür cik cik cik !'' şarkısını söylemiştik.Şimdi kimle bu saçma şarkıyı söyleyip gülücem.?


Çok güzel arkadaşlarım var.Çok özliyceğim arkadaşlarım.Çok sevdiğim arkadaşlarım.Çok eğlendiğim arkadaşlarım.Bana anne diyen minik kızlarım, Sisteer diye bağıran kızkardeşlerim, sen olmasan napardım bu kızla diyen minik erkeklerim var.Birlikte saçmaladığım, birlikte güldüğüm, birlikte bağırdığım arkadaşlarım var.Yanlarında huzur bulduğum insanları terkediyorum.Yapayalnız gidiyorum.

Gitmek için kendime sebepler arıyorum ama bulamıyorum.Yalan söylüyorum.
Yalanlarım var çok güzel.


Yan Flütçümle sevgili olurum falan diye.Halbuki çocuğun sadece dışı var içi boş.

Eve çıkarız sabaha kadar Alsancak diyorum.Yalan söylüyorum.

Gitmeyi hiç istemiyorum.

Bu piç Ankarayı bırakamıyorum şimdi.Deli gibi gitmek istiyordum bir zamanlar...

Gitmek için sebebim yok.Kalmak içinse çok.


Yalan söylüyorum.Ama inanmıyorum işte.İnansam keşke.Keşke biri deseki her şey çok güzel olucak.Çok mutlu olucaksın.İçten gülüceğin sebeplerin olucak dese keşke.Ama kim bilebilir ki ne olcağını.Ama benim yalnız olcağım kesin.

Dün Cubioux biraz umut vermeye çalıştı.Ona kurabildiğim en manidar cümleyse ''Boğulcaksan büyük denizde boğul diyorsun yani.'' oldu.

Gidiyorum ama kalbim eksik gidiyorum.Gidiyorum ama hep bir parçam burda.Gidiyorum ama kimsesizim şimdi.


Bir tek bu Ygs zamanıydı işte. Bir rüya görmüştüm.Rapunzel izmirde okuyor işte.Onunla İzmirdeymişim meğerse rüyamda. Bir park var sisler içinde.Döner merdivenlerle çıkılıyor sağda ve solda var bu merdivenlerden.İlk merdiveni çıkıyoruz.Yaşlı bir adam var şarapçı belli.Rapunzel inelim öteki taraftan geçelim ben korktum diyorum.İniyoruz merdivenden diğerini çıkıyoruz. İki tane adam var birinin elinde bıçak var.Rapunzel diyor bu sefer bana Voodoo sonra geliriz boşver diyor.Mecbur kalıyorum ama kalbim girmek istiyor o parka sislerin ardında ne var görmek istiyorum.Avalonun Sisleri diye bir film var.Avalonun yolu sislidir sadece gölün kraliçesi o sisleri ortadan kaldırıp saklı Avalona girebilir.Daha sonra Avalonun kapıları sonsuza dek kapanmıştır zaten.Neyse işte ben kendimi tutamayıp sisleri kaldırdığımı düşünüyorum.Çünkü büyünün temel prensibi olduğunu hayal etmektir. Sisler kalkmıyor ama sisler açılıyor ve bana zümrüt bir kolye geliyor sislerin içinden.Boynuma takınca mutlu oluyorum.Ve sonra uyanıyorum.Bunun bir anlamı olmalı bence.Belki İzmire gitmek için bu rüyayı sebep yaparım ?




Hayat hala devam ediyor...Ve sonunu görmek istiyorum.

15 yorum:

  1. Bak yazıyorum buraya.

    Sen İzmir'e gidiceksin ve hayatında olmayacağın kadar mutlu olacaksın. Sonra bu post'u hatırlayıp tekrar post giriceksin vay be ne kadar çok değişiyormuş insan ben boşuna üzülmüşüm ya diye.
    Görürsün.

    YanıtlaSil
  2. Bunu yapmayı ne kadar çok isterim bilemezsin (:

    YanıtlaSil
  3. sonsuza dek aynı yerde aynı şekilde yaşayamazsın voodoo. ankara nasıldır bilemiyorum tabi ama emin ol ki izmir de senin için müthiş bir deneyim olacak. hem sen yalnız kalmazsın bence boşuna telaşlanıyorsun. yeni arkadaşların eskiler gibi olmaz ama onlara da bir şans ver. her şeye sıfırdan başlamayı dene mesela. eğer bu yaşında, bu şehirde doğmuş olsaydın nasıl olurdu?
    ben izmiri çok seviyorum örneğin ama senin aksine sevdiğim şehirde değil, hiç bilmediğim bir şehirde üniversiteye gitmek en büyük hayalim(ki bu şehir ankara oluyor :D) sırf elimde hiçbir şeyim olmadan da hayatla başa çıkabileceğimi göstermek için biraz da. ayaklarım üzerinde durabileceğimi ispatlayabilmek için. çevremdeki çok sevdiklerim olmadan da nefes alabileceğimi kanıtlamak için :)

    çok uzattım galiba :D

    YanıtlaSil
  4. avutmak istemem seni.. güzel olucak herşey demicem.. belkide bok gibi olucak herşey.. ama şunu bil ufaklık.. izmir ikimiz içinde çok iyi olucak !!!

    YanıtlaSil
  5. voodoo aynen kızın biri'ne katılıyorum. Hep üzülürüz alışkanlıkları bırakınca ama yeni şeylere alışmakta o kadar kolay ki. Yine çok mutlu olucaksın yeter ki karamsar olma canım ;)

    YanıtlaSil
  6. @Melaine'm (: uzatmamışsın gerçekten ama benimde çok güzel hayallerim vardı bende gitmek istiyordum gidicektim her şeyi tek başıma başarcaktım ama inan öyle değilmiş.Hiç gitmediğim bir yer İzmir.Adı bile gelme diyor diycem o derece isteksizim şimdi.Ama Üniversiteyi okuma Ankarada çok çabuk sıkılırsın burdan öyle bir şehir yapcak çok az şey var ama hayal gücüne güveniyorsan o ayrı (:


    @Onurcan ikimiz için kısa bir süre için...

    YanıtlaSil
  7. Ankarada özlediğin herşey yine yanında sayılırlar,izmire bir şans versen? :)

    YanıtlaSil
  8. ilkokuldan liseye kadar izmir, üniversiteyi ise ankarada geçirmiş biri olarak ben de bu gibi şeyleri 4 sene önce ankaraya gelmeden düşünüyordum ama ne kadar izmirden vazgeçemesem de ankaraya da alıştım yalnızlığımı giderdim, insan yapıyo bunu korkma sadece.

    YanıtlaSil
  9. cehalet karanlığın metaforu değildir . teorinin tersi de yanlıştır !

    YanıtlaSil
  10. yalnız başına bile olsan, in Alsancağa, otur denizin kıyısına, ve İzmir'le konuş.. O seni anlar bence.

    Ben de İzmir'i bir süre önce terk ettim. Ama geri döneceğim.. :)

    YanıtlaSil
  11. Ben İzmirliyim .Burada doğdum burada büyüdüm ama kendimi bildiğim zamanlarda Ankaradaydm biliyrsun işte .Çok üzülmüştm geldiğimde ama burası ilaç gibi geliyr insana .Mezun olduğunda bile gitmek istemeyeceğini görceksn .Hem Alsancakta Bornovada Karşıyakada ayrı ayrı döver Kızılayı :D burada takılcak çok daha güzel yerler var :) hem herkes korkar yalnızlıktan ama İzmir'in insanı çok sıcak hemen ısınırsın .Ben istediğin zaman gelrm yanına :D

    YanıtlaSil

çok mantıklı