İkizim.

Marsel Russo'nun Genetik ayna teorisine göre hepimizin bir ikizi var. Lost dizisinde aslında bu teori işlenmiştir. Ben sanırım o kadar şanslıyım ki ikizimi buldum. Yani birebir suratıma sahip olan ikizimi değil tabi.Ruh anlamında,kader anlamında.

Kendinizi düşleyin. Bugüne kadar yaşadıklarınızı birebir yaşamış birini.Ne hissettiğinizi bilen, ne yaşadığınızı anlayan birini. Çok imkansız görünüyor ama değil. İkizim burda devreye giriyor.

Birbirimize o kadar çok benziyoruz ki. Yaşadığımız aşklar bile. Ama onunki biraz farklıydı.

O Mersinde yaşıyor. Biz aslında sanal ortamda tanıştık. İlk tanıştığımızda herkes kızın bakışlarına takmış durumdaydı. Bakışları hakkında ilk doğru yorumu ben yapınca konu konuyu açtı. Konu geçmişimizi açtı.Konu canımızı yaktı.

Aldatılmıştık üstüne bir de terkedilmiştik. PuCCanın dediği gibi piç gibi ortada kalmıştık.Toparlandık. Büyüdük.Yine yaşadık yine nefes aldık.Sensiz yaşayamam dediklerimize rağmen yaşadık.

Biz ikizimle böyle tanıştık. Ortak acılarla ortak sancılarla.Bazen depresifleşip eskileri özledik.O özlerken ben özletmiyordum ben o özlerken o özletmiyordu.

Tanıştığımızda saçma sapan birilerine aşıktık.Sonra vazgeçtik.Çünkü biliyorduk ikimiz içinde sadece bir hayaldi o aşklar.Kolay vazgeçemedik ama bitti dediğimiz an bitirdik.

O beni hissediyordu.Ne hissettiğimi biliyordu.Kıskançtım.Çıldırıyordum.Hatta o kadar ki ikizimle facebookda çocuğun fotoğrafını beğenen her karıyı şikayet ettik.Neyseki bizim facebook kapanmadı o kadar şikayete.

Benim o zamanlar İstanbul hayalim vardı.Blogumun başından sonuna kadar anlattım zaten İstanbul hayalimi.İç basıncını kaybedince o hayal balonu söndü.Bu sırada ikizimle o zaman İzmir ! dedik.

Sınava bütün yıl blogla hazırlandığım için depresyona girince İzmir demiştim bir kere.İşte benimde işime geldi İzmir.

Sürekli birbirimizi ders çalışmaya teşvik ediyorduk.Bu güzeldi.

Tercihleri birlikte yapcaz dedik kısmet olmadı.İyiki de birlikte yapmamışız. yoksa İzmir olmayabilirdi.

Sonuçların açıklandığı gün duştan koşarak çıkıp telefona sarıldım.İkizimi aradım.Zaten kısa bir kendimizi tutmanın ardında bağırarak sevinç çığlıkları attık. Bayağı bayağı gidiyorduk.

O kadar güzelki şu an her şey.

İkizimle kurduğumuz hayalleri gerçekleştircez.Şimdilik tek planımız bu.Önce sarhoş olup denize atlıycaz giysilerimizle ama gece.O hep sarhoş olmak istiyordu bende hep gece denize girmek.Ortak birşey yapalım dedik.Allah korusada boğulmasak ilk buluşmada.

Yapcak çok şeyimiz var bizim.Birbirimizi bulmuşken.Sizinde varsa ertelemeyin.