15 Ağustos 2010 Pazar

Tenimdeki Lanet.

İnanmıycaksınız ama ben mutlu olmayı sevmiyorum.Keşke hep ben üzülsem diyorum. Gerçekten bunu çok istiyorum. Çok sevdiğim insanlar üzülünce ben daha çok üzülüyorum çünkü.

Dokuz Eylülü kazandım. İzmire gidiyorum. Sevindim mi ?Hayır.

Aynı gün bir yıl önce İzmiri kazanıp giden arkadaşıma mesaj attım yanına geliyorum diye. Tebrik ederim bende babamı kaybettim dedi.

Gözlüklüm var. İnatla lens kullanmaz. Annesi babası boşanmıştı söylemiyordu ama ben biliyordum.Tercihlerde hiçbir yer gelmemiş. Çok üzülüyordu.

Ve bugün...

Japon balığım 3 arkadaşını trafik kazasında kaybetti.Dün bütün gece çok güldük diye bir acı yaşamalıydık. Denge bozulmasın değil mi tanrım ? Bir yerden kazanırken bir yandan kaybetmek zorundayız değil mi ?

Neden kendimi lanetli gibi hissetmeme sebep oluyorsun tanrım?

Neden benim mutlu olmama izin vermiyorsun?

Neden sevdiklerimin canını yakıyorsun cevap verir misin ?

Neden hep zaaflarımı acı çektirmek yönünde kullanıyorsun ?

Bir sorunun varsa beni niye yanına alıp bunu benle halletmiyorsun ?

Niye öldürmüyorsun beni de her gün yaşatarak defalarca öldürüyorsun ?

Senin yüzünden insanları sevemiyorum aslında. Biliyorum seversem zarar vericeksin onlara.Uzak duruyorum işte. Daha az acıyor canım onlardan uzakta.Sen onlara zarar vermiyorsun ya ben yalnız kalmayı tercih ederim.Senin yaptıklarına engel olabilseydim bu kadar çaresiz hissetmezdim. Ama yapamam ki.

İnsanlara neden ölümü kendileri kadar sevdiklerini alarak hatırlatıyorsun ki?

Bugün ağladım senin yüzünden. İnsanlara yaptığım acımasızlığa ağladım. Çok sevsemde söyleyemememe.Bana duygularımı hep içimde yaşattırmana ağladım. Giderlerken gitme diyemeyişimi.Kaldıklarında canlarını yakıcağını söyleyemedim. Onlar gitmeliydiler. Eğer kalırlarsa bana acı çektircektin çok fazla. Kalanlara hala eziyet ediyorsun ben üzülüyüm diye.


Tanrım gerçekten çok mu kötü biriyim.Yoksa senden fazla sevdiğimi düşündüğüm için mi bunu yapıyorsun bana. Hem sevgiyi sen vermedin mi ? Neden senden fazla sevmeme izin vermiyorsun?

Artık sıkıldım yazmıycam canım yanıyor.

http://fizy.com/s/1e1ucv

10 yorum:

  1. voodoo yapma böyle deme böyle üzme kendini böyle.
    Lanetli olan sen değilsin. Kendinde suç arama. Maalesef hayat bazen böyle zor.

    YanıtlaSil
  2. Nedense hep beni zorluyor diye düşünüyorum. hiçbir gün mutlu olmamı istemiyor gerçi gerçekten mutlu olmak ne demek onu da bilmiyorum aslında.

    YanıtlaSil
  3. olur mu öyle şey böyle düşünme canım.. sende gerçekten mutlu olucaksın sadece böyle bir dönem geçiriyorsun ve geçicek.. :*

    YanıtlaSil
  4. Bir okyanustan kopan dalga gibisin. Oysa bir damla bile okyanusa o kadar hasrettir ki..

    YanıtlaSil
  5. @Mia Belkide hayat çizgimin ikiye ayrılmasından kaynaklanıyor.30umu bile göremem gibi sanki.Ama bilmiyorum sıkıldım bu dönemlerden saymıyorum artık hayatk kendini o kadar tekrar etti ki.

    @profesör aramıza dönmenize çok sevindim. Ama inanın hasret falan yok bahsettiğimiz tanrıya karşı. O kadar çok benle uğraşıyor ki inaf diyorum. Durdurma düğmesine basma şansımda yok daha ne olsun.

    YanıtlaSil
  6. Başkalarının kaderi senin elinde değil ki voodoo,sen sevdin diye onalr üzülmüyor ki.
    Olanlar sadece olması gerektiği için oluyor.Senin yaptığın veya yapmadığım bir şey yüzünden değil,yaşanması gerektiği için yaşanıyorlar.
    Ve sen mutluluğu hak ediyorsun...
    Gerçekten...

    YanıtlaSil
  7. Teselli cümleleri kurmayacağım sana işe yaramaz ki ,yabancıyım ben ,çok yabancıyım ,adını biliyorum yalnızca bir de eski sevgilimin benden sonraki sevgilisi olduğunu o kadar .Yalnızca seni tanıdığım kadar konuşuyorum -bir kaç uzun mesajlık süre yani- sen üzülmeyi hak edecek biri değilsin .Klişe sözlere gerek yok ama hayat böyle bazılarımız biraz daha şanslıdır .Bazılarımız ise lanetli olduğunu düşünecek kadar talihsiz .Bu kadar .Sen yalnızca aynada gördüğün güçlü kızı ayakta tut ,sevdiklerinin de senin gücüne ihtiyacı var ..
    *Buarada hangi bölüm ?Ben de dokuz eylüldeym de :D

    YanıtlaSil
  8. ehehe burçin yaa biz berkayla çıkmadık aslında sana öyle söyledik itiraf ediyim yeri gelmişken :D ama güzel dileklerin için teşekkür ederim :D ekonometri okuycam :D


    ayrıca ebruli günce çok teşekkür ederim yerim seni yaaa <3

    YanıtlaSil
  9. Canım inan bu senin lanetin değil yaşamın bir kanunu kuralı kaidesi herneyse işte... Bende mutlu olduğum zaman üzülen insanlardanım aslında... Korkarım sonunda kötü birşey olacak bilirim... Ve en kötüsü ölümü son 2 yılda kabul sınırlarımın dışında tutmama rağmen azıcıkta tanıdığım biri ölecek olursa hissederim o gün gece uyuyamam, uykum zehir olur ve ben bunu bana yaşattığı için Tanrı'ya kızamıyorum bile... Kızdığım zaman ardından daha büyük birşey verecek diye, oysa onları ben öldürüyormuşum gibi hissettiriyor bana o hiç bilmiyor...

    YanıtlaSil
  10. Ben kızıyorum işte ben kızarken kırılıyorum kırılınca gözyaşlarımı tutamıyorum. Ölümü hiç kabullenemiycem taaki ölene dek.

    YanıtlaSil

çok mantıklı