Gökyüzü Özlemim

Bana Mavisin dedi.

Hayır gözlerim Kahverengi dedim.
Gözlerini kastedmiyorum dedi.
Bakışların mavi dedi.

Ne demek istiyorsun dedim ona.

Mavisin işte, bakışlarınla hissettiriyorsun.
Geçirgen duruyor bedeninde ruhun.
Sonsuzluğun...
Gizemli bir dünyaya yolculuğa çıkartıyorsun dedi.

Etkileyici hazırlandın mı ? dedim.

Hiç ciddiye almıyorsun dedi.

Çok duydum sıkıldım artık bu hissetmediğin cümleleri kurmandan dedim.

Hissetmediğimi nerden biliyorsun dedi

Hissedebilirsin ama ben senle aynı şeyleri hissedemiyorum dedim.

Baktı.
Çık artık hayal dünyandan dedi.

İşte bu kadarsın dedim.Az önce sonsuzluğa maviliğimle yelken açıyordun şimdi döndürmeye çalışıyorsun dedim.

Haklısın dedi.Kalktı yürüdü ve gitti.
Güzel ama sahte cümleleriyle başka kalplerin kapısını çalmaya gitti.
Sahte ama güzel hayal alemimle kaldım.
Yine bir başkasını düşünerek gönderdim.
Olmuyormuş demek ki unutmadan bir başkasını.

Ben maviydim belki.Belki kırmızı.
Ama o benim mavime karışması gereken kişi değildi.
Koyuydu benim mavim iç dünyamı çözmek kolay değildi.
Kolay sanmasına şaşırmayın,kolay göze çarpıyor bu renk.
O yüzden yerde parlayan cam parçasını meraktan eline alıp daha sonra fırlatması.