2 Ekim 2010 Cumartesi

Ölüyorum işte anlasana.

">
Ölüyorum,öldürüyorsun

Nefes almamı imkansızlaştırıyorsun. Yok artık senin sevdiğin rasyonellik içimde.

Ağlıyorum, ağlıyorum

O kadar çok ağlıyorum ki acısıyla boğuluyorum.

Azap oluyor bu uzaklar. İyileşemiyor hiçbir hastalık iyileşmek istemiyorum.

Sabah kokunu duyarak uyandım, yanımda olduğunu gördüm uyku sersemliğiyle. Adını söylemişim. Kızlar geldi ateşim çok yükselmiş. Ben seni soruyorum burdasın sanıp.Rüya sanıyorum rüya benim istersem yanımda olursun diyorum.Duşa sokuyorlar beni.Sular kulaklarıma doluyor kimseyi duymuyorum sadece senin sesin ve Coldplayden en sevdiğimiz şarkıyı söylüyorum aklımda.

Ağlıyorum hıçkıra hıçkıra.Boğulucam sanıyorum.Gözlerimi açamıyorum.Açınca gidiceksin terkediceksin yine.Kalıcam yine yapayalnız. Ölüyorum acıdan,acından.

Saçımı tarıyor kızlar. Ağlıyorum yine. Sen taramayınca olmuyor o saçlar bok gibi oluyor işte.

Gece oluyor yine gece oluyor yine kasvet çöküyor içime ölüyorum yine. Ateşim düşmüş ama içim yanıyor hala. Kızlar uyuyunca geceliğimin üstüne trenç kotumu giyip balkona çıkıyorum. Soğuktan bacaklarımı yakarak geçiyor. Ölüyorum işte öldürüyor senin acın.

Ölmek için sigara içiyorum yine.Yine o ciğerlerimi yakıyor.Az da olsa acını bastırıyor onun acısı.

Sokakta kimse yok yine senin gelme ihtimalinin olmaması beni öldürüyor.

Çıplak ayaklarımın üstünde duramıyorum artık. Bacaklarımı hissetmiyorum.Karo taşlara dizlerimin üstüne çöküp yine ağlamaya başlıyorum.

O kadar çok ağlıyorum ki sigaramı gözyaşlarımla söndürüyorum. Hava hala soğuk ve benim gözlerim kapanıyor. Donarak ölücem.Ve bir anda müzil çalarda bizim şarkımız çalmaya başlıyor. Senin bilmediğin bizim şarkımız. ''Together We Will Live Forever''. Gözyaşlarımı durduramıyorum artık.

İçeri giriyorum.Yatağama yatıyorum.Rüyama geliyorsun.Sanki hiçbir şey yokmuş gibi yine yanımdasın. Yine bana beni özel hissettiriyorsun. Sen varken çok kalabalığım yine.Sesin bu dünyadaki en güzel şarkı oluyor yine.Doğuyorum sanki yeniden. Telefonum çalıyor ve rüya olduğunu anlıyorum yine. Yine ağlamaya başlıyorum,yine ellerim eksik, yine ölüyorum ve bunu her sabah yaşıyorum.

4 yorum:

  1. Karanlık geceleörin mutlaka bir nurlu sabahı olacaktır. Bir gün bu ızdırap bitecektir.

    YanıtlaSil
  2. rüyalar her şeyi zorlaştırır

    YanıtlaSil
  3. "Yalnızlıktan korkmuyorum da ya canım ellerini tutmak isterse?" dizesi gibi, Can Yücel'in.

    merak etme, hepimizin elleri biraz eksik.

    ama alışılıyor işte..

    YanıtlaSil
  4. uzulme, anliyorum seni, hem de cok iyi
    zaten insanin deli olmamasinin sebebi unutmak diil, alishmak
    insan alishiyor, ama unutamiyor

    YanıtlaSil

çok mantıklı