Git burdan.Bu şehri terket.
Avuçlarım kanıyor ağırlığından, bavullara sığdırdığım anıların.
Dua etmek için önce sevmeyi öğrenmelisin.
Bir mum yak bir umut için.Sönene kadar ateşi kalbini dinle.
Gözlerini çek gözyüzünden ve tüm dünya karanlığa boğulsun.
Benden sonra seni kimse görmesin.
Taşınmak çok zor.
Henüz bilmiyorsun çünkü yuvanı hiç terketmedin.
Sana asla anlatamadığım yalanlar var.
Bir de çok güzel masallar...
Deniz fenerinde yaşamak isterdim ya.
Deniz feneri olmuşum aslında.
Kimsem yok,selam verip geçen gemiler dışında.
Çok susuyorum,kana kana konuşmak istediğim zamanlar halbuki.
Ağzımdan dökülen sadece adın artık.
Tüm bu yazdıklarım da yalan şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı