Ve de öyledir.

Sevmek için birini aramak yerine, sevebildiğimiz birine sadakat gösterebilseydik şu an ''Yalnız'' yerine ''Biz'' kavramına alışmış olurduk.

Yanlış sularda olmayabilirsin ama yanlış insanlarlasın.Ben doğruyum demiyorum ama,beni sana unutturmaya çalışanlar da çok doğru sayılmazlar.

Kaybettiklerini özler mi insan.Terk edenleri demiyorum sevgilim,onlar güzel istisnalar.Bahsettiklerimi hayatını siken birini nasıl özlersin,hem de kaçıp gitme şansın varken tepinerek yanında kaldığın insanı.

Belki başlarda özlersin,sonuçta sigarayı da bırakınca damardan almış gibi kimse sakinleşmemiştir.

Ama o orospunun son çocuğu sen düşerken arkandan itmiştir ve sen onu affetmişsindir.

Senden güçlü de değildir halbuki.Sadece nerden vuracağını bilecek kadar seni iyi tanıyordur.

O soysuz,kendine bile tahammülü olmayan götveren çocuğu sırf yalnız kalmamak için seni de battığı çukura çeker. Ve sen onu özlersin. Aklım almıyor okuyucu. Acıdıklarım beni ölüme terkederken ben bazen keşke orda olsaydık,sanki daha gerçekti daha samimiydi diye kendimi yiyorum.Onların umrunda bile değil okuyucu.

O kadar yalnızlaşmışım ki;
Alışkanlıklarım tek kişiye düşmüş.Biriyle film izleyemiyorum.Yeri geliyor otomatik pilota bağlıyorum birini dinlerken.Tek başıma olmayınca uyuyamıyorum.Yemek yerken biri varsa sıkılıyorum.Evde terlik tıkırtısı bile zorluyor bazen beynimi.Kulaklıklarım olmadan dışarda çok kalamıyorum. Elim ayağım dolanıyor.Sosyallikten çok uzaklaştım.Kabuğuma çekilmek değil de kabuğuma kimse dokunmasın istiyorum.

O yüzden SEVGİLİM

Geldiğinde seni yadırgayacağım,sen üstüne alınma.
Ben seni hep uzaktan sevdim,yanımda olmana zamanla alışacağım.
Çünkü bunlar hep anlattığın gibi ''Öyledir.''