13 Haziran 2010 Pazar

Keşke Hiç Gelmeseymişsin

Bilmiyorsunuz hiçbir şeyi,
İlham perimi öldürüyorum her satırda.
''O''na yazdığım her şeyle kopup gidiyor benden.
Kanserli hücreler hepsi...
Azalarak,yokolarak bitiyor içimde.
Onu tamamen kaybettiğimde kapatıcağım burasını.

Yaram küçük ama derin.
Kimse bilmiyor nasıl kapancağını.
Bende bilmiyorum aslına bakarsan.
Ama o Amerikan filmlerinde gördüğümü yapıyorum.
Hani alkol döküyorlar ya,evet işte.

Yazdıklarım gitgide boktanlaşıyor.
O'nun gibi güzel değil ,eskisi gibi değil.
O değil o hariç her şey.

Aslında O değil de O'nu özleyemiyorum.
İyiki gitmişsin be diyorum her defasında.
Ve bunu söylerken o kadar rahatım ki.
Üzülmediğimden üzülüyorum.
Madem bu kadar değersizleşcekmişsin.
Keşke hiç gelmeseymişsin.

Gittiğine üzülmek istiyorum
Kahrolmak istiyorum
Acı çekmek istiyorum.
Gittiğini hissetmek istiyorum.
Artık yoksun, sensizim diye ağlamak istiyorum.
Ama inan yapamıyorum.
Her aklıma geldiğinde sokaktaki bir gölgeye bakıyorum sanki.
Bomboş ve duygusuz.
Tıpkı sen gibi.

Beni öptüğünde hiçbir şey hissetmemişim.
Sarıldığında güven duymamışım.
Peki biz niye bilikteydik ?
Ahh benim şu hırslarım.
Tamam sonra.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

çok mantıklı