18 Kasım 2010 Perşembe

Kişiliksiz'e Mektuplar


Yazı dizimin adı Kişiliksiz'e Mektuplar. Fazla çarpıcı bir etki yarattı.Bir çok okuyucum Kim bu Kişiliksiz ? tepkisini verdiler , çok merak edilen bir kişilik oldu bir anda.


Ama o kişiliksiz.Henüz kişiliği oturmamış birisi.Çok normal aslında.Eğer hayatınızı tek bir şeye adarsanız diğer her şeyden kendinizi soyutladığınız için gelişen hiçbir şeye ayak uyduramazsınız.Hele ki böyle bir zamanda, hiçbir şey durağan değilken ve en aktiflerimiz bile yetişemezken hayatının büyük bir kısmını tek bir kişiye adadığı için kişiliği hala lise çağlarındaki kadar kalan birisinin, bu çıkmazdan kurtulup tabiri caizse nasıl ''Ne oldum Delisi'' olmasının ve bu süreçteki evrimini benimle hızlandırmasının öyküsü aslında bu.


Kendi kişiliğimin oturduğunu iddia eder bir konuşma oldu bu ama en azından ne olduğumu biliyorum.Ki bence insanın başkalarının ne gördüğünün değil de kendini aynaya baktığında nasıl gördüğü önemlidir. Bu kibir değil gururdur.


Kişiliksiz henüz yolun başında.Daha büyüycek,büyüdükçe farkedicek.Şimdilik kendi egosunu tatmin etmekle, genelin oluşturduğu kavramları değiştirmekle meşgul.Eminim ki varolanı değiştiremediğini, ama değiştiğini farkedince anlıycak.Henüz bir gururu oluşmadı.En ufak iltifata götü tavana vururken, en ufak bir hakarete alınan birisi. Dediğim gibi büyüycek. İltifat yada hakaretlerin sadece harflerden olduğunu anladığında gerçekten büyümüş olcak. O zaman kibiri bir kenara bırakıp bir gurura sahip olcak.


Ve ona yazılan mektuplar...


Ben yazdım.Sırf içimden geldiği için.Sırf o çocuksuluğuyla duvarlarımı kırabildiği için.Kendimi o kadar diplere sokmuştum ki en büyük savunmam karşımdakini aşağılamak olmuştu. Çok uzun süre bu aşağılayanan benim olduğuma inanmadığı için yanımda kaldı.Ki bende değildim. Her yaralı ayı gibi saldırıyordum o kadar.Daha önce geçen olmamış mıydı bu duvarları. Denemişti çok uğraşmıştı ama savunmamı yıkabilcek kadar geçmişimi unutamamıştım, bu acıdan tatmasını istemediğim için savunmayı bırakmamıştım. Bu kadar savaş stratejisi yeter.


Seviyor-d-um. Ben kimseye vermediğim kadar değer verebiliyordum ve ilk kez dalga geçmiyordum.Ben sevmeyi becerebilen insanlardan değildim çünkü severken kırardım çünkü. Bu sefer kırmıyordum.Tıpkı bir sırça köşkmüş gibi kırılmaması için çabalıyordum.Zaman geçtikçe parazit gibi beni yokettiğini farkettim. Ben çabalıyordum ama artık ne için çabaladığımı bilmiyordum.Bu rutin bir alışkanlık haline gelmiş, hiçbir heyecanı kalmamıştı. Bu sefer heyecan katmaya çabaladım. Olmadı. Bütün hayal gücümü çalmıştı. Bütün yaratıcı fikirlerimi kendi fikriymiş gibi benimsemişti. Yanında olmak istediği insanların yanındaydı ve ben geri planda hiç olmamış gibiydim.


Her şeyi kabul ederim ama aptal yerine koyulmayı asla.Hele ki beni kullanmaya çalışanlardan nefret ederim.


Onun amacı ''Herkesin Onu Sevmesi'' idi. Bu yüzden dikkat çekmesi gerekirdi. Çünkü kimse boş insanları sevmezdi. Eh o kadar boş insan varken biraz dolu gibi görünen birisine ihtiyacı vardı kendini doldurmak için. Bu aptal benim sanırım. İnsanların yaralarımla oynamasına izin veriyorum çünkü.Kimseye anlatmadıklarımı anlattım.Kimsenin hakkımda bilmediklerini biliyordu. Çünkü ona GÜVENMİŞTİM. En büyük aptallığım buydu.Doğal olarak da en büyük pişmanlığım.


Ve bu yazıcağım sözü layıkıyla yerine getirebilen birisi.


Herkes seni seviyorsa mükemmel bir ‘yavşaksın’ demektir.(Alıntı)


Yarın ilk mektubu yayınlıycağım. Ve nasıl biriymiş gibi olduğuna inandırdığını ve yazı dizisinin sonlarına doğru aslında ne olduğunu birlikte görüceğiz..


Ben şimdi valizimi toplamalıyım...


Sabah İzmir...


Bunun dışında söylediklerimi bilimde onaylıyor.Tık... İki unsuruda yukarda kısmen anlattım (:

6 yorum:

  1. Şu kişiliksizin adı Peçorin olmasın. Şaka bir yana merakla bekliyoruz yazı dizisini...

    YanıtlaSil
  2. Oha ! Yazının bir kısmında ''Aslında bu bana Peçorini hatırlatıyor '' yazmıştım ve sildim daha önce başka birine benzettiğim için :D Çünkü o kişi bu kişi değil :D

    YanıtlaSil
  3. "En ufak iltifata götü tavana vururken, en ufak bir hakarete alınan birisi. Dediğim gibi büyüycek. İltifat yada hakaretlerin sadece harflerden olduğunu anladığında gerçekten büyümüş olcak. O zaman kibiri bir kenara bırakıp bir gurura sahip olcak."
    benim de hayatıma böyle bi kişiliksiz girdi. adamı katil edecek cins bunlar. :D

    YanıtlaSil
  4. Ben katil olamıycak kadar zarif , kin tutmayan birisiyim belki bir gün çok canım sıkılır ve aklıma gelen ilk intikam planıyla onu mahvederim. [: Ama ben şimdilik herkesin onun kişiliğini tanımasıyla yetiniyorum [:

    YanıtlaSil
  5. Oooo, yazıdizisinin girizgahı yapılmış; hadi baalım, bekliyoruz...

    YanıtlaSil

çok mantıklı