Sevgili Özelsiz,
Bazen bu hitaplar mektubun konusu gibi çünkü gerçekten öyleler.
Mesela dün bana adı ''Süpriz'' olan bir video gönderdin.Ki bunun bayram hediyesi olduğunu söyledin.Sonra o da nesih ! Bir baktım adı kazım değil olan şahsiyeti etiketleyip facebooka koymuşsun.Hani süprizdi hani özeldi?!?!
Şalterlerim kısa devre yapsa da işlemcimi tek bir özür dilemeyle kurtardın.Özür dilemeni sevmiyorum.Çünkü ben eski sevgilin(adaşım ayrıca kendisi-Yazarın Notu) değilim ve benzese bile davranışlarım o değilim.Belki O'nun özel kavramı farklıdır.Ama benim özel kavramım yaptıklarımı herkese göstermek değil.Özel benim için yalnız ikimizin arasında olan şeylerdir.Birilerine sevgimi yada ilgimi ispatlamak değil.Gösterişli sevgiler bana yapmacık geliyor.Başkalarının takdirini toplamak için oynanan oyun gibi.
Bence özel kavramı bu işte.Sen bil yada inandığın sürece başkalarını bu köprüya sokmanın anlamı yok.3. kişiler olmadan bana ulaşabiliyorsun önemli olan da bu değil mi ?
Sen özür dileme.Sen özür dileyince kendimi suçlu hissediyorum.Her defasında ''Senin gibi bir insana özür dillettircek naptırdım?'' diye kendime soruyorum.
Biz farklıyız.Sen meleksin ben şeytan.Sen beyaz ben siyah.Sen hayal ben gerçek.Ve biz birbirimizi bu yüzden tamamlıyoruz.Ben senin içindeki şeytanı çıkartırken sen benim içimdeki meleği sahneye sokuyorsun.Sen iyisin ben kötü.Ve iyiler asla özür dilencek birşey yapmazlar.Ama kötüler iyilere özür dilencek şeyler yaptırabilirler.
Seninle hiç telefonda konuşamıyoruz.Götünü kesicem sonunda.Herkesle konuşuyorsun bir benle konuşamıyorsun.
Yalnız kalamıyorum bahanen de çok etkileyici olunca ses çıkaramadım.Neymiş ''Hiç yalnız kalamıyorum çünkü hep yanımdasınmış.'' Bu çok süper hissettrise de mantığım daha baskın geliyor.Seni keserim.
V.
10.09.2010 Saat : 13:01
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı