11 Şubat 2010 Perşembe

Bir Depresyon Mağdurunun Bİr Günü

Şimdi bugün başıma gelen birşeyi anlatcam. Yıllar yıllar sonra sanki ilk kez Kızılay'a gidiyormuşumcasına heyecanlandıydım. Ama harbi yıl oldu yani geçen yıl mıydı ne gittim en son. Aralık falan xD İrademe her zaman ben bile hayret etmişimdir kendimi felaket kontrol edebiliyorum. Sanırım bu yüzden depresyon boyunca kontrolden çıkıyorum.

Neyse konuya dönelim. Şimdi bu Kızılay Ankara'da. İstanbul'un Taksimi yada Antalya'nın Işıklar'ı gibi düşünün işte. Öyle bir yer. Tüm mitingler falan olur. Bugün de toplanmıştı o poliscikcikler.Neden hiç bilmiyorum.Ben otobüsten indim, sanki hiç gelmemişim gibi, az önce doğmuşum gibi hissettim. İlk kez korkutucu gelmişti.

Ama ben korkularımla savaşmayıda biliyorum. Özgüven programını an itibariyle yükledim.Duruşumu dikleştirdim, bakışlarımı keskinleştirdim(keskinleştirme:kaşları çat ama sol kaşın kalkık olsun.Ben tanrıyım gibisinden)Burnumu yere göre 49 derecelik açıyla havaya kaldırdım ve podyumda yürürmüşcesine adımları sıraladım. 5 dakika sonra metroda koşan bir tay, at yada midilli falan gibi koşuyordum.

Yetişceğim bir yer yok. Sadece saçlarımı uçuşturmayı seviyorum birde suratıma çarpan havanın verdiği ferahlık ve özgürlük hissi var o kadar. Önce .......bara gittim. İki carlsberg içip kalktım. Tam sürekli film aldığım yere gittim ki. Yerinde yeller esiyor. Meğerse bugün baskın varmış.Tam ağlıycaktım adam 2 film verip gönderdi beni. Ordan çıktım kafamda bin tane düşünce.


Otobüse yetişmek için koştum bindim. Tabelaya baktım.Laaaaan yanlış binmişim. Ama hiç çaktırır mıyım? Çok relax bir şekilde bir sonraki durakta indim.Arkamdan artık mal falan demişlerdir içlerinden. Diğer durakla arasında 50 metre falan vardı çünkü xD

Neyse indim bindim. Yaşlı bir amcanın yanına oturdum. İlk kez playlist şeyimde Godsmackle karşılaştım ben tabi duyar duymaz dudaklarımı ısırdım.Amca bana baktı. Bekledim dönsün önüne diye, dönmedi. Bende yukarı bakıp göz kapaklarımı hafifçe indirdim, böylece sadece gözkapaklarımın beyaz kısmı görünüyordu.Döndüm amcaya.Adam bir korktu, sonra geriye sıçradı.'Kızım iyi misin?' dedi. 'Evet amca çok iyiyim (:' diye gülümseyerek cevap verdim. Şimdi ölür mölür hacı başıma kalır sonra çek dur vicdan azabını.Herif zaten iki durak geçtik indi.


Yalnızlıktan neye sataşcağımı şaşırdım yemin ederim.Bir de parmaklarımı dişliyorum ve şimdi sızlıyorlar çok canım acıyor.Bu ilaç bir de uykusuzluk yapıyor. Ciddiyim 11de yatıyorum 1de falan anca uykuya dalıyorum,rüya yok, kabus yok. Büyük bir boşluk ve uyandığımda ağır bir yorgunluk.Uykum var hissediyorum ama uyuyamıyorum. Tıpkı Tanrı gibi. Var olduğunu biliyorsun ama ispatlayamıyorsun kendin dışında.

Neyse abi içende öldü içmeyende.BEn şimdi prospektüsü bir okuyum alkolle yan etkisi vardı.

Hepinizi seçese....

2 yorum:

çok mantıklı