Bu sabah bir rüya gördüm
Hiç tanımadığım sadece isim olarak bildiğim bir çocuk
Şiir yazmıştı bana
Rüya işte ben hala onun yazdığını sanıyorum
Aslında kendime yazmışım
Uyandığımda farkettim
Tam hatırlamıyorum ama az biraz uydurarak yazıcam
Şimdi sensiz yalnızlık ayında oturuyorum tek başıma
İnsanlık için küçük ikimiz için büyük bir adım atmanı bekliyorum
Tüm umutlarımı yitirdiğim anda geliyorsun
''Rokette sorun çıktı geciktim özür dilerim diyorsun''
Önemli değil diyemiyceğim kadar önemlisin
''Gelmiş olman yeter'' diyorum...
İşte böyle garip bir şiirdi
Hatta şöyle anlatıyım az biraz
Bu çocuk ayın üstünde bir kraterde tek başına oturuyordu.Sonra ben uzay kadını tadında geliyordum.Süper koruyucu giysiler falan, aksime o da normal kıyafetler falan.
Acaba dedim uzaylı falan mı? Sonra işte süper ötesi alarmım çalıo, bende uyanıp ders çalışmaya başlıyorum.Sanırım en sinir bozucu kısmı bu işte.Sorumluluk falan.
Az önce twitter zımbırtısından CERN'i takip ediyordum.0,4 tevle 20 kasım gecesi görülen çarpışlardaki enerji şimdi 4,0 a çıkmış acayip mutlu oldum.Bu Protonlar için küçük insanlık için büyük bir çarpışma (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
çok mantıklı