30 Aralık 2009 Çarşamba

Gelirim Yine.

Aslında dün neler planlamıştım. Herşey muhteşem olcaktı.

Hatta dünün şarkısı olarak
bunu seçmiştim. Ama noldu ha noldu diye bir sorun. Götüm dondu. Nolcak. Dedem bayağıdır hastahanede artık son zamanları.İstanbuldan halam gelmişti dün akşama gidicekti. Ben de dedemin yanına gitmiştim. Halamı yolcu edip eve dönüp huzur dolu odamda ödevlerimi yapıcaktım.Planım buydu yani.

Ama halamı şutladıktan sonra babacığım hastahaneye geri döndü sonra eniştem mi ne gelcekmiş refakatçi olarak beni dedemin yanına çıkarttı kendisi aşağı indi.

Ben nasıl öfkeliyim ama böyle gözlerimi görseniz karşıma çıkmazsınız o derece. Bir hışımla odadan çıktım kantini arıyorum. Tam o uzun koridordan doktorların kenara çekile çeklie yolumu boşalttıkları o koridordan geçerek asansörlere ulaştım. Bu arada harbi asabiymişim onu farkettim. Doktor niye kenara çekilsin ?

Neyse asansörlerin orda iki kadın bekliyordu. Kokoş olan bana nazikçe gülümsedi ve ''Bize eşlik mi ediceksin tatlım'' dedi. Ben tabi az önce sel gibi önüme ne katsa giden öfkem bir anda şaşkınlıkla gülümseyerek ''Sanırım'' dedim.

Tüm öfkem kayboldu bir anlığına hiç şevkat beklemiyordum sanırım. O tatlım sözcüğü bir anda herşeyi unutmama sebep olmuştu. Kadın beni sigara içiyor sandı eşlik etmekten kastı oydu. Ama ben kantinin yerini sorduğumda bizde oraya gidiyoruz diyince anladım ki kantin dışardaydı.

Tanımadığım yabancı kadın bana çok kibar davrandı ve kantinin yerini gösterdi. Teşekkür edip yanından ayrıldım,gecenin 9u kimseler yokken kantinde tek başıma çay içiyorum ama hava nasıl soğuk.

O an nefretle ''Hava sıcak olsun istiyorum''dedim şu anda hava günlükgüneşlik yaz gibi ama dün gece ister istemez olmadı. Sanırım bu secret bende nefretle daha çok işe yarıyor.

Bir saatlik soğukta beklemem ve 1 bardak çay ve 4 bardak kahvenin vermiş olduğu öfke ve sinir gözlerimden yaş olarak akmaya başlamasıyla kendimi arabesk olarak duman dinlerken bulmam çok ümit verici değildi.

Sevgili babacığım ise sadece özür dilemenin herşeyi düzeltceğini düşünmüş olmalı ki iki kere özür diledi ama bu susmam için bir sebep değildi. Burnum akarken hasta olcağımın korkusu ve hasta edilmenin öfkesiyle ben ''Giden zamanı geri getiremezsin kardeşini düşündüğün kadar geleceğimi düşünseydin şu anda burda olmazdım, yarın dershaneye gitmiyceğim arayıp söylersin hatanı, ödevlerimi de sen yap o zaman'' diye çok güzel içimdeki patlayan volkanı bir güzel akıttım.

Eve gelince bir güzel de anneme anlattım olayları annem tabi gözlerimdeki öfkeyi görünce bana hak vermesi gerektiğini anladı. Kitapları alıp salona fırlattım ''alsın sabaha biterse ödevlerim giderim'' diye bağırarak.Sonra girdim odama kapıyı kitledim yattım uyudum.


Asıl konu bugün.

Sanırım bir süre buralarda olamıycağım. Son 97 gün kaldı sınava. Belki sınavdan sonra daha rahat ederiz. Bir süre kendimi soyutlamaya karar verdim. Ne aile ne arkadaş hatta telefonumu kapattım yeni bir hat aldım sadece annemler ulaşabiliyor. Eğer Mimar Sinana gitceksem ki gitcem. Çok çalışmalıyım. Matematik öğretmenlerim umutlu ama Türkçe Ve Biyoloji öğretmenlerim çok daha fazla çalışmam gerektiğini düşünüyor. Türkçe netlerim berbat.40 soruda 28 yapıyorum ki 30un üstüne çıkmam gerek.

Neyse güzel blogum canım blogum yeni yılı kırmızı kaplı bir günlükle merhaba diyceğiz. Görüşürüz.

not: Bu da sevgilime gelsin benden. Eyes Set To Kill- Darling


">

3 yorum:

  1. Mimar sinana gireceksin; çok çalışacaksın. KAma kendini hırpalamayacaksın. Telefonu çvlışma vnında devamlı kapalı tutacaksın. Yeni telefon almana gerek yok. İradeli olacaksın kendine karşı. Sanin olacaksın. sinirli ve gergin olmayacaksın. Sıcak süt içmelisin. Biraz kahve olabilir. Pozitif olacaksın. Etrafına pozitif yansıtacaksın. Sen deki en iyi değerlerin vvrlığına şükredeceksin. Duasız kmalmayacaksın.

    YanıtlaSil
  2. gönlünce olsun abi ne diyelim. Geri geldiğinde umarım mutlu haberlerle gelirsin. Ailene karşı biraz daha sabırlı olmanı tavsiye ederim. Öyle babaya tafra kapıyı vurmalar falan. Çok ararsın bu günleri. Neyse üzerime vazife değil zaten. İyi seneler..

    YanıtlaSil
  3. @profesör yorumun için öncelikle teşekkür ederim dikkate almaya çalışcağım ama irademin sınırlarını zorladığımdan emin olabilirsin alışanlıklarımı 18 yıl sonra değiştirmek zor oluyor haliyle (:


    @yiğitciğim yorumun için öncelikle sana da teşekkür ederim. Ama inan bu hayatta babamdan başka kimseyi sevmiyorum. Aşırı tepki göstermemde aşırı sevgimden hata affedemiyorum çok değer verdiğim biriside böyle yapmasın diye düşündüğümden kaynaklanıyor elbet arıycağım bu günleri özellikle babamı.

    YanıtlaSil

çok mantıklı